Mirror of Thoughts

Εμείς, οι υπεύθυνοι

Όπως όλα τα έμβια όντα, έτσι και ο άνθρωπος βασίζεται όχι μόνο στον εαυτό του αλλά και στους άλλους για την επιβίωση και την εξέλιξή του. Σε όλη μας τη ζωή, από τα πρώτα δευτερόλεπτα έως τα τελευταία, υπάρχει μια σχέση αλληλεξάρτησης με τους γύρω μας, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε την …

Εμείς, οι υπεύθυνοι Read More »

Νοήματα ζωής

Φαντάζομαι πως πολλές φορές εσύ, όπως κι εγώ, θα έχεις αναρωτηθεί ποιο είναι το νόημα της ζωής! Είναι μια δουλειά με υψηλές χρηματικές απολαβές; Είναι το σπίτι των ονείρων σου; Ένα ακριβό κινητό; Ή μια ζωή δίχως εμπόδια και δυσκολίες; Αν με ρωτάς, τίποτα από τα υλικά δεν έχει νόημα, ούτε σημασία. Εννοείται πως μας …

Νοήματα ζωής Read More »

Μία Παριζιάνα στην Τσιμισκή

Εισαγωγή Είναι αρχές Μάρτη, η άνοιξη κάνει δειλά την εμφάνισή της στην έρημη συμπρωτεύουσα. Tα βράδια ωστόσο παραμένουν ψυχρά και νωπά από αυτήν τη γνώριμη υγρασία της πόλης που σχεδόν μπορείς να γευτείς. Στο παρελθόν, ακόμη και το πιο τσουχτερό ψύχος δεν κατάφερε να πτοήσει τον κόσμο από το να βγει και να ξεφαντώσει. Τι …

Μία Παριζιάνα στην Τσιμισκή Read More »

Δεμένη με ανθρώπους

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να φαντάζεται ανθρώπους, τον τρόπο που μιλάνε, τα αστεία που λένε, τα μεγάλα τους όνειρα και ξαφνικά βρίσκομαι ‘’δεμένη’’ μαζί τους χωρίς να τους έχω γνωρίσει ποτέ. Δεν ξέρω αν αυτό είναι περίεργο ή πιο σύνηθες από ό,τι πιστεύω. Μερικές φορές χτίζεις εικόνες στο μυαλό σου κι επιλέγεις να ζεις …

Δεμένη με ανθρώπους Read More »

Γνωστή και Άγνωστη: Εγώ

Αν με κοιτάξεις τυχαία στο δρόμο ή αν με πετύχεις κάπου έξω και ρωτήσεις ποια είμαι, δεν γνωρίζω να σου πω παρά μόνο τα βασικά! Το όνομά μου, την ηλικία μου, τι σπουδάζω και από πού είμαι. Δεν έχω καν αγαπημένο φαγητό ή χρώμα αν με ρωτάς. Αυτή λοιπόν είναι η γνωστή εκδοχή του εαυτού …

Γνωστή και Άγνωστη: Εγώ Read More »

Το παράδοξο της σχισμής

Αν κοιτάξει κανείς κάτι μέσα από μια λεπτή σχισμή, έχει πολύ περιορισμένο πεδίο όρασης. Πρέπει να αλλάξει ύψος και γωνία αρκετές φορές για να καταλάβει τι ακριβώς βλέπει. Κάπως έτσι μ’ αρέσει να ερμηνεύω κι εγώ τις πολυάριθμες διαφορετικές αντιλήψεις των ανθρώπων. Υπόσχομαι, θα βγάλει νόημα αυτή η φράση. Θα προσπαθήσω να το περιγράψω σαν …

Το παράδοξο της σχισμής Read More »

Ύμνος στην άνοιξη

Και ο χειμώνας φεύγει. Τις κρύες μέρες του με την παρουσία χιονιού μερικές φορές, τις γιορτές και τα χοντρά ρούχα διαδέχεται η άνοιξη. Μια εποχή ιδιαίτερα όμορφη και αγαπητή, παραμελημένη ίσως, μιας και με την άφιξή της βρισκόμαστε ένα βήμα πλησιέστερα στο καλοκαίρι που όλοι αναμένουμε με θέρμη, καθώς αρχίζουν οι διακοπές, οι συναυλίες, τα …

Ύμνος στην άνοιξη Read More »

Κάποιος, κάπου, κάποτε

Ένα λουλούδι άνθισε στο δρόμο καθώς ο ήλιος κελαηδούσε τις αχτίδες του. Μια πεταλούδα κάθισε στον ώμο, εκείνου που χαμόγελο φορούσε τις ελπίδες του. Κάποια πουλιά χαράξανε στον ουρανό τη μέρα. Μια κουρτίνα άνοιξε σαν στοργική αγκαλιά, πότισε ευγενικά ο ουρανός κάποιου κήπου την ξέρα και σαν μαγεία ανθίσαν τα μοναχικά κλαδιά. Κάποιο πρόσωπο έλαμψε, …

Κάποιος, κάπου, κάποτε Read More »

ἀνάμνησις

Κάθε τώρα γίνεται εχτές και κάθε εχτές μια καινούργια ανάμνηση… Είναι παράξενο και ταυτοχρόνως μαγευτικό πώς μπορεί να αναμειχθεί μ’ ένα τραγούδι, ένα μέρος, μια μυρωδιά και σε κλάσματα δευτερολέπτου να σε μεταφέρει εκεί, πίσω σ’ αυτό που θυμάσαι τώρα. Αυτό είναι συνήθως αποτέλεσμα νοσταλγίας, μιας έντονης ψυχικής διάθεσης που έχει τις ρίζες της στο …

ἀνάμνησις Read More »

Ένα εκατοστό από το περιθώριο

Αν ο αδελφός μου μιλούσε, ίσως να μαλώναμε συχνά. Ίσως, αντίθετα, να μοιραζόμασταν όλα μας τα μυστικά. Αν ο αδελφός μου δεν χτυπούσε παλαμάκια και δεν μούγκριζε χωρίς προφανή λόγο, ίσως να μην εισπράτταμε στραβά, εχθρικά βλέμματα όποτε βγαίναμε από το σπίτι. Αν δεν φώναζε όποτε ένιωθε ενθουσιασμό, ίσως να μπορούσαμε να δούμε μια ταινία …

Ένα εκατοστό από το περιθώριο Read More »