Βαμβάκια ματωμένα, τα σύννεφα, στον ουρανό σα μεθυσμένα, σταθήκανε για λίγο ν’ αντικρίσουν αυτούς που θέλουν πίσω να γυρίσουν, στη στιγμή που το νόημα βρήκαν. Το χρώμα του αποχωρισμού θυμίζουν, μπλάβα πορφύρα στον ορίζοντα βυθίζουν της νύχτας σαν απλώνουνε τον πόνο, η ομορφιά τους, θαρρείς σταμάτησε τον χρόνο γι’ αυτούς που κάτι θυμηθήκαν. Τους ταξιδεύουν …
Γεια! Δεν ξέρω αν έχουμε γνωριστεί και δεν ξέρω αν με θυμάσαι. Αλλά με ξέρεις. Εγώ είμαι εσύ. Ή τουλάχιστον είμαι κάτι λίγο από εσένα κι εσύ κάτι λίγο από εμένα. Σε μπέρδεψα, το βλέπω. Πιστεύω, βαθιά και ολοκληρωτικά, ότι κάθε άνθρωπος αποτελείται πρωτίστως από στιγμές. Πολλά εκατομμύρια στιγμές συγκεντρωμένες μέσα σε ένα σάρκινο καλούπι …
Κοίτα με στα μάτια. Τι βλέπεις; Βλέπεις εμένα ή την αντανάκλαση αυτού που θα ήθελες να είμαι; Σε κοιτώ στα μάτια. Βλέπω το παιδί και τον ενήλικα. Ποιός θα επικρατήσει στο τέλος; Μια ατελείωτη μάχη για την εξουσία του μυαλού. Και τί άλλο είδες; Είδα στα κλεφτά τα όνειρα σου. Αυτά που κρατάς για τον …
Μια φορά και έναν καιρό… Η Σταχτοπούτα ευχήθηκε στη νεραϊδονονά όμορφα ρούχα και έναν χορό με τον πρίγκιπα. Η Ραπουνζέλ περίμενε τον πρίγκιπα να τη σώσει από τον πύργο-φυλακή της. Την Κοκκινοσκουφίτσα την συμβούλευσαν να προσέχει στο δάσος, γιατί παραμονεύουν κίνδυνοι και αυτή, αφελής και αγαθή καθώς ήταν, εμπιστεύτηκε τον λύκο. Η Χιονάτη έφαγε το …
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι γεννημένοι να επωμίζονται τα φορτία που εμείς οι άλλοι αποφεύγουμε. Κάποιοι άνθρωποι μπροστάρηδες, που προχωρούν δίχως να κοιτούν πίσω. Κάποιοι άνθρωποι ταπεινοί, φιλήσυχοι, μα δυνατοί. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, τίποτε εξωπραγματικό. Προσπάθησε να τους ξεχωρίσεις. Είναι εκείνοι που στέκονται στη σωστή πλευρά των ηθικών διλημμάτων. Εκείνοι που δεν τεμαχίζουν το …
Ήρθε η ώρα να πούμε αλήθειες. Και καλώς ή κακώς η πιο σκληρή από αυτές είναι ότι όλοι κάποια στιγμή θα έρθουμε αντιμέτωποι με τον άγγελο του θανάτου. «Memento Mori», όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Ή μάλλον οι αρχαίοι πρόγονοι των Λατίνων, αν και αυτό μικρή σημασία έχει. Η ουσία είναι μία, «θυμήσου …
Τι θα γινόταν εάν όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη ζούσαν – δηλαδή κατανάλωναν και μόλυναν – όπως εμείς σήμερα; Τα στοιχεία είναι αμείλικτα1: Εάν όλοι ζούσαν όπως ο μέσος Αμερικάνος θα χρειαζόμασταν 4 πλανήτες για να συντηρηθούμε, ενώ εάν ζούσαν όπως ο μέσος Ευρωπαίος ή Έλληνας θα χρειαζόμασταν 3.Δεδομένου ότι έχουμε µόνο έναν, προκύπτει το …
Τρέχεις για να προλάβεις, για κάτι που αξία θα σου δώσει. Σκέψεις, αισθήματα θάβεις, ψάχνοντας κάτι διά μαγείας να σε σώσει. Ξέχασες ν’ ανταμώσεις τον καθρέφτη, απέφυγες να δεις τον εαυτό σου. Κι αν λες πως το ‘κανες, ψεύτη, κήρυγμα έκανες με βία στο είδωλό σου. Συνέχισε να τρέχεις κι αν σκοντάψεις, χαμογέλα φανερά, μήπως …
Και το πιο επίφοβο; Να μη φοβάσαι Μα τι λες τώραΕγώ δε φοβάμαιΚαι; Είναι επειδή τα έχεις όλακαι δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς; Ή είναι επειδή δεν έχεις τίποτα για να χάσεις;
Όταν κάποιος μας ρωτάει ποιο είναι το καλύτερο συναίσθημα, κάπως λίγο όλοι μας.. αυτόματα.. χωρίς πολύ σκέψη, λέμε την αγάπη. Είτε μιλάμε για μια σχέση, είτε για έναν φίλο, είτε για την οικογένεια. Αποζητούμε συνεχώς την αγάπη πιστεύοντας ότι αυτή είναι η μόνη που μας γεμίζει. Δεν το σκεφτόμαστε πολύ, απαντάμε γρήγορα. Δίνουμε την κλασική …
