Άννα Κυριακοπούλου

Είμαι φοιτήτρια Βιολογίας. Αγαπώ τα βιβλία, τις ταινίες, τη φύση, το μπλε, την ησυχία και τη βαβούρα των στιγμών με φίλους και οικογένεια. Λατρεύω τη μουσική και την ποίηση, και εκφράζομαι κυρίως, και καλύτερα, μέσω αυτών. "Society, have mercy on me. I hope you're not angry, if i disagree."-Eddie Vedder

Κάποιος, κάπου, κάποτε

Ένα λουλούδι άνθισε στο δρόμο καθώς ο ήλιος κελαηδούσε τις αχτίδες του. Μια πεταλούδα κάθισε στον ώμο, εκείνου που χαμόγελο φορούσε τις ελπίδες του. Κάποια πουλιά χαράξανε στον ουρανό τη μέρα. Μια κουρτίνα άνοιξε σαν στοργική αγκαλιά, πότισε ευγενικά ο ουρανός κάποιου κήπου την ξέρα και σαν μαγεία ανθίσαν τα μοναχικά κλαδιά. Κάποιο πρόσωπο έλαμψε, …

Κάποιος, κάπου, κάποτε Read More »

Γι’ αυτούς που τους αρκεί μια εικόνα

Βαμβάκια ματωμένα, τα σύννεφα, στον ουρανό σα μεθυσμένα, σταθήκανε για λίγο ν’ αντικρίσουν αυτούς που θέλουν πίσω να γυρίσουν, στη στιγμή που το νόημα βρήκαν. Το χρώμα του αποχωρισμού θυμίζουν, μπλάβα πορφύρα στον ορίζοντα βυθίζουν της νύχτας σαν απλώνουνε τον πόνο, η ομορφιά τους, θαρρείς σταμάτησε τον χρόνο γι’ αυτούς που κάτι θυμηθήκαν. Τους ταξιδεύουν …

Γι’ αυτούς που τους αρκεί μια εικόνα Read More »

Αγώνας Δρόμου

Τρέχεις για να προλάβεις, για κάτι που αξία θα σου δώσει. Σκέψεις, αισθήματα θάβεις, ψάχνοντας κάτι διά μαγείας να σε σώσει. Ξέχασες ν’ ανταμώσεις τον καθρέφτη, απέφυγες να δεις τον εαυτό σου. Κι αν λες πως το ‘κανες, ψεύτη, κήρυγμα έκανες με βία στο είδωλό σου. Συνέχισε να τρέχεις κι αν σκοντάψεις, χαμογέλα φανερά, μήπως …

Αγώνας Δρόμου Read More »