Γιατί ακολουθούμε τυφλά οι άνθρωποι ιδεολογίες; Ελαττωματικά συστήματα ιδεών και πιστεύω που δεν τολμάμε καν να τα αμφισβητήσουμε; Γιατί με την πρώτη ευκαιρία που μας δίνετε, ξεχνάμε ό,τι έχουμε μάθει και προσκολλόμαστε σε κενές ιδέες που οδηγούν μόνο στην καταστροφή και την δυστυχία;
Μάλλον γιατί είναι πολύ εύκολο να ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι. Είμαστε κοινωνικά όντα και θέλουμε να νιώθουμε πως ανήκουμε σε κάτι μεγαλύτερο από εμάς. Να είμαστε μέρος ενός συνόλου. Φυλετισμός. Αυτό που οι φίλοι μας οι Άγγλοι αποκαλούν Tribalism. Ίσως να το έχετε ακούσει έτσι οι περισσότεροι.
Παίρνουμε αυτό που μας δίνετε και το ακολουθούμε τυφλά. Το κάνουμε αυτό, ακριβώς γιατί μία συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, η φατρία μας, η φυλή μας, στην οποία έχουμε εντάξει συνειδητά ή μη τον εαυτό μας, το κάνει και αυτή. Και αυτή η φατρία είναι το σπίτι μας… οι άνθρωποι μας… είτε αυτή λέγεται Αριστερά, Δεξιά, κομμουνισμός, καπιταλισμός ή ό,τι άλλο μπορεί να φανταστείτε.
Μερικές φορές όμως πρέπει να πάμε αντίθετα στο ρεύμα, και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.
Για να είμαστε ακριβείς, πρόκειται μάλλον για μία από τις δυσκολότερες αποφάσεις που μπορεί να πάρει κανείς.
Τι είναι αυτό που την κάνει τόσο δύσκολη; Είναι όλες οι προκλήσεις που θα συναντήσουμε στην πορεία. Είναι η προοπτική του να πας κόντρα σε ό,τι ήξερες έως τώρα, κόντρα στους ανθρώπους και το σπίτι σου, την ομάδα που έως σήμερα σε καθόριζε. Είναι η συνειδητή επιλογή του να μείνεις ‘’εκτός’’, να περάσεις χρόνο μόνος και να κυνηγήσεις κάτι άγνωστο έως τώρα. Αλλά αυτό το άγνωστο είναι η αλήθεια, και η αλήθεια είναι που θα δώσει νόημα στον σκοπό σου.
Και τι συμβαίνει όταν πραγματικά σταματάμε να ακολουθούμε τυφλά ιδεολογίες και αρχίζουμε να αναλύουμε και να σκεφτόμαστε τα πιστεύω μας; Τότε αναπτύσσουμε την κριτική μας ικανότητα, διευρύνουμε τους ορίζοντες μας και την κατανόηση μας για αυτά που μας περιβάλλουν, αρχίζουμε να διακρίνουμε μοτίβα και αλληλουχίες που διέπουν τον κόσμο μας και το που αυτά οδηγούν.
Και τι γίνεται εάν δεν μπορούμε να καταλήξουμε κάπου;
Ψάχνουμε, σκάβουμε βαθιά και αναζητούμε, διαβάζουμε και ακούμε, πραγματικά ακούμε! Και αν πάλι δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε μία απάντηση, τότε λέμε δεν ξέρω. Θέλει πολύ κουράγιο κάτι τέτοιο. Αναγνωρίζουμε την άγνοια μας και προσπαθούμε να την ξεπεράσουμε. Ακόμη και εάν δεν καταλαβαίνουμε αρκετά και έχουμε ακόμα πολλές απορίες, στρεφόμαστε σε ανθρώπους που μπορούν να μας βοηθήσουν ή ξεχνάμε προσωρινά το θέμα και το αφήνουμε για μία πιο κατάλληλη στιγμή.
Αυτό όμως που σίγουρα δεν πρέπει να κάνουμε, είναι να ακολουθήσουμε με κλειστά τα μάτια την εύκολη λύση, την ιδεολογία. Δεν ενδίδουμε στον πειρασμό να φάμε το μήλο που μας προσφέρετε απλόχερα και φιλικά, γιατί μετά μας περιμένει το χάος και ο ξεπεσμός.
Πώς ξέρω όμως πως ακολουθώ μία ιδεολογία;
Να τι μπορείς να δοκιμάσεις για να το καταλάβεις. Πάρε αυτό που λες και προσπάθησε να βρεις ένα μέρος του εαυτού σου μέσα σε αυτό. Προσπάθησε να βρεις κάτι καινούργιο, κατανόησε το βάθος του και αναρωτήσου πώς έφτασες σε αυτό.
Ρώτα τον εαυτό σου, είναι αυθεντικό; Γιατί εάν πράγματι είναι, θα μπορείς να απαντήσεις σε όλα τα πως και τα γιατί με τα οποία έφτασες σε αυτό. Εάν απλώς προβάλλεις την σκέψη κάποιου άλλου δεν θα μπορείς να υποδυθείς πως είναι η δική σου.
Ας κάνω ένα break down της σκέψης μου. Πώς έφτασα σε αυτό το συμπέρασμα και που αυτό οδηγεί; Καταλαβαίνω πλήρως όλα όσα λέω; Μπορώ να αναγνωρίσω δεύτερες και τρίτες συνέπειες της συλλογιστικής μου; Διακρίνω ξεκάθαρα το αίτιο και το αιτιατό; Εάν όχι, τότε γιατί το υιοθετώ; Γιατί το επαναλαμβάνω; Είναι γιατί πρόκειται για ένα μέρος μίας αλληλουχίας; Και αν ναι, είναι σωστά δομημένο;
Και όσο το κάνεις αυτό, πρόσεξε πολύ να είσαι ακριβής. Να διατυπώνεις ξεκάθαρα και εκλεπτυσμένα την σκέψη σου. Να είναι απλό αλλά όχι απλοϊκό το συμπέρασμα σου, γιατί αν είναι, τότε κάπου έκανες ένα λάθος στην πορεία. Μην προσπαθήσεις να κόψεις δρόμο γιατί απλώς θα εξαπατήσεις τον εαυτό σου.
Απλώς και μόνο μπαίνοντας στον κόπο να κάνεις αυτές τις μικρές αλλά σημαντικές ερωτήσεις, είσαι σε καλό μονοπάτι. Τώρα δοκίμασε να τις απαντήσεις, ανάλυσε τες, κατανόησε και παραδέξου πως υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζεις … ξαφνικά θα βρεθείς σε ένα αρκετό σκοτεινό μέρος.
Υπάρχει κίνδυνος σε αυτό και θα τον συνειδητοποιήσεις από την πρώτη κιόλας στιγμή. Προκειμένου να καταφέρεις να σκεφτείς καθαρά, πρέπει να ρισκάρεις να αμφισβητήσεις και να αμφισβητηθείς, ακόμα και εάν αυτό σε φέρνει σε δύσκολη θέση.
Το καλό είναι πώς θα γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και τί είναι αυτό που σε κάνει να είσαι εσύ, ποιες είναι οι αξίες σου, ποια είναι τα πράγματα που έχουν σημασία για σένα, τί πραγματικά πιστεύεις και τί είναι αποτέλεσμα τυφλής ιδεολογικής προσκόλλησης. Το κακό της υπόθεσης, είναι ότι μπορεί να καταλήξεις κενός, και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για αυτό.
Άσχετα όμως με το πόσο σκοτεινό μπορεί να είναι αυτό το μέρος σήμερα, είναι σίγουρα καλύτερο από το μέρος που ήσουν χθες.
Πλέον ακολουθείς ένα καλύτερο μονοπάτι, πλέον κυνηγάς την αλήθεια, τώρα μπορείς να ξεφύγεις από τις αυταπάτες του σήμερα και να κυνηγήσεις το πραγματικό. Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς θα είναι ένα δύσκολο μονοπάτι, ένα μονοπάτι γεμάτο με λακκούβες, εμπόδια και αγκάθια, αλλά θα είναι το σωστό μονοπάτι.
Οπότε προετοίμασε καλά τον εαυτό σου και πάρε τα κατάλληλα πνευματικά εφόδια μαζί σου, γιατί η αλήθεια βρίσκεται πλέον μπροστά σου και πρέπει να περάσεις από πολλές φουρτούνες για να την κάνεις δική σου.