Η ιεραρχία των συζητήσεων ταξινομεί τις διάφορες κατηγορίες συζητήσεων με γνώμονα τη σημασία και την αποδοτικότητά τους. Η απεικόνιση αυτής της ιεραρχίας πραγματοποιείται μέσω μιας πυραμίδας, όπου χαμηλά ανήκουν οι συζητήσεις λίγης ή μηδενικής σημασίας, η οποία αυξάνεται βαθμιαία ανεβαίνοντας επίπεδα.
Στη βάση της πυραμίδας, λοιπόν, βρίσκονται οι πιο ασήμαντες και αντιπαραγωγικές συζητήσεις, το απόλυτο ναδίρ. Εδώ ευδοκιμούν οι πολιτικό-κοινωνικό-οικονομικές συζητήσεις που αφορούν συγκεκριμένα γεγονότα ή αποφάσεις. Καθημερινά ακούω ανθρώπους να συζητούν για τους λαϊκισμούς της Bουλής, ζητήματα εξωτερικής πολιτικής (βλέπε ανατολική Μεσόγειο), τις αυθαιρεσίες των Ματ και για ανεύθυνους πολίτες που παρελαύνουν εν μέσω πανδημίας. Έχω συμμετάσχει και εγώ, όμως πλέον βλέπω πως κάθε τέτοια συζήτηση έχει μηδενικό αντίκτυπο στη ζωή μου. Παράλληλα, οποιοδήποτε συμπέρασμα μπορούμε να εξάγουμε από τέτοια γεγονότα, είναι ελλιπές. Μας διαφεύγουν σημαντικές λεπτομέρειες που αιτιολογούν διάφορες δημόσιες κινήσεις, οι οποίες είναι απόρρητες και τις γνωρίζουν μια χούφτα άνθρωποι. Υπάρχουν και εξαιρέσεις, περιπτώσεις ολοφάνερης καταπίεσης, αδικίας και αισχρότητας. Ποιος όμως μπορεί να ξέρει πραγματικά την αλήθεια; Μια μηδαμινή τέτοια λεπτομέρεια, ένα γεγονός, ενδέχεται να αλλάξει τα πάντα. Μπορεί να ωθήσει μια χώρα, αν πλασαριστεί σωστά από τα ΜΜΕ, σε πόλεμο. Οι Αχαιοί νόμιζαν ότι έσωζαν την ωραία Ελένη από την Τροία. Μόνο η διαφωνία σε τέτοιες περιπτώσεις έχει ενδιαφέρον αλλά και πάλι η συζήτηση θα καταλήξει σε ρήξη ή θα συμφωνήσουμε στο ότι διαφωνούμε. Στην ουσία, το μόνο παράγωγο της συζήτησης είναι να “γνωριστούμε” καλύτερα. Αν όμως ήδη γνωριζόμαστε καλά, τότε είναι εντελώς ασήμαντες.
Προτιμώ η γνωριμία μας να γίνει στη βάση πιο σημαντικών εννοιών, που θα μας επηρεάσουν πραγματικά και με ουσιαστικό αντίκτυπο στη ζωή μας. Γι’ αυτό στην κορυφή της πυραμίδας ανήκουν συζητήσεις για ανώτερες ιδέες, φιλοσοφικά ζητήματα, όπως η αλήθεια, το νόημα της ζωής, η ηθική και η ευγένεια*. Μπορω να προσεγγίσω κάθε θέμα από διάφορες σκοπιές, να χτυπήσω την ιδέα χίλιες φορές να δω αν θα αντέξει στο χρόνο, να εμβαθύνω περαιτέρω στην πολυπλοκότητα της και ίσως να καταφέρω να φτάσω στη ρίζα. Είναι οι κουβέντες που σε κρατάνε ξύπνιο όλο το βράδυ, και το μεσημέρι ξυπνάς νέος άνθρωπος. Φανταστικό πράγμα η φιλοσοφία, βέβαια άμα συζητάω μόνος επ αόριστον, θα τα χάσω. Προτιμώ να το κάνουμε μαζί. Να εξελιχθώ και να σε εξελίξω. Και εδώ οι λεπτομέρειες φτιάχνονται από μας, στις διάφορες υποθέσεις και σενάρια που θα θέσουμε μαζί.
Στο ενδιάμεσο, ο κορμός της πυραμίδας, που αν εξαφανιστεί, η κορυφή καταρρέει, και παραμείνει μόνο το αδιάφορο μπετόν, βρίσκεται η καθημερινότητα. Η κατηγορία αυτή χωρίζεται σε δυο εξίσου σημαντικά υποσύνολα. Το πρώτο περιέχει συζητήσεις που αφορούν την καθημερινότητα όπως την ζούμε, τα ερωτικά, τα επαγγελματικά, τα οικογενειακά ζητήματα, γούστα για ταινίες, βιβλία, σειρές, χόμπι και μουσική. Ενώ το δεύτερο αφορά το μέλλον, πως θέλουμε με την συμπεριφορά μας σήμερα να διαμορφώσουμε ένα επιθυμητό μέλλον για εμάς και όσους αγαπάμε. Ουσιαστικά η καθημερινότητα είναι ό,τι αποφασίσουμε να κάνουμε πράξη, από τις ιδέες της κορυφής. Εδώ φαίνεται και πόσο ειλικρινής είναι ο καθένας με τον εαυτό του…
Σε έναν κόσμο που όλοι απέκτησαν άποψη για τα πάντα, εγώ διαλέγω την ηρεμία, την προσωπική εξέλιξη, την φιλοσοφία.
*από το ευγενής (noble).