Σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, έχω ανάγκη να με νιώσουν οι άλλοι, να με καταλάβουν, να μπορέσουν να νιώσουν αυτό που νιώθω. Όσο ανάγκη το έχω, άλλο τόσο το κάνω εγώ με τους δικούς μου ανθρώπους και προσωπικά όσο το λατρεύω, άλλο τόσο καταλήγει να μου τρώει ψυχικά αποθέματα ενέργειας. Χάνομαι τόσο στο τι νιώθουν …
Γι’ αυτούς που χάθηκαν τόσο γρήγορα όσο ο καπνός ενός τσιγάρου. Για τις καλύτερες ψυχές που βρέθηκαν μόνοι τις χειρότερες στιγμές. Τα δάκρυα ξεχωρίζουν πολύ δύσκολα μέσα στην καταιγίδα και οι άνθρωποι δεν θέλουν πλέον το βάθος, γιατί τους κάνει να πνίγονται. Είναι απίστευτο το πόσο πολύ τα πιο ανθρώπινα πράγματα μας αηδιάζουν. Γι’ αυτούς …
