Η γενιά των συνεχώς αυξανόμενων απαιτήσεων. Ίσως είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να περιγράψω την καθημερινότητα των νέων σήμερα, που από την πρώτη στιγμή καλούνται να προσαρμοστούν και να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον δυσανάλογα απαιτητικό. Ένα περιβάλλον στο οποίο η ανθρώπινη επαφή φανερώνει λιγότερα στοιχεία για εμάς, απ’ ότι ένα επιμελώς και περιτέχνως καλλωπισμένο βιογραφικό. Είναι που δεν έχουμε πλέον τον τρόπο να επικοινωνήσουμε και να αλληλεπιδράσουμε, φοβούμενοι ότι αδυνατούμε να ανταπεξέλθουμε στις ίδιες μας τις υποσχέσεις; Ή μήπως, ο κανόνας της αγοράς, που συσχετίζει τη ζήτηση με την προσφορά, βρίσκει εφαρμογή με έναν ιδιαίτερο και ιδιόρρυθμο τρόπο και στην δική μας πραγματικότητα; Βέβαια στην παρούσα συνθήκη, η αύξηση της ζήτησης μειώνει την προσφορά…
Το πιο επικίνδυνο φυσικά είναι πως οι απαιτήσεις αυτές προσανατολίζονται στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και μοναδικών δυσεύρετων χαρακτηριστικών, χωρίς να γίνεται ιδιαίτερος λόγος για τη δημιουργική πορεία που οδηγεί οργανικά στην απόκτησή τους. Ενδιαφερόμαστε να ανεφοδιαστούμε με αρετές και ικανότητες, που ευκολότερα αποτυπώνονται στο χαρτί, παρά σε ένα λαμπερό χαμόγελο ή ένα εκφραστικό βλέμμα. Προτιμούμε να παρακολουθήσουμε μαθήματα αυτοκαθορισμού μέσα από το Skype, παρά τα όνειρα μας. Αποκρυπτογραφούμε ευκολότερα κώδικες προγραμματισμού, παρά την περίπλοκη σκέψη μας. Εγκλωβισμένοι μέσα στον κυκεώνα των σύγχρονων επιταγών, τις επιβραβεύσεις ή τις κριτικές του περίγυρου, τις επιτυχίες και τις απορρίψεις που έχουμε γευτεί, σταδιακά χάνουμε τον προσανατολισμό μας και παύουμε να είμαστε όμορφοι…
Ποια είναι όμως πραγματικά τα χαρακτηριστικά του όμορφου ανθρώπου; Η απάντηση σίγουρα θα είναι μακροσκελής και ως ένα σημείο υποκειμενική. Όμως αδιαμφισβήτητα κινείται γύρω από την πεποίθηση, ότι υπάρχουν άτομα που έχουν καταφέρει να ¨ξεφύγουν¨. Να ξεφύγουν από τη σκέψη, που προσπαθεί να μας πείσει πως ο κόσμος είναι κακός και πως για να επιβιώσεις πρέπει κι εσύ να υιοθετήσεις περιστασιακά πιο καχύποπτη συμπεριφορά. Να ξεφύγουν από τις συμβουλές, πως οτιδήποτε μας ξεβολεύει καλύτερα να το αποφεύγουμε ή να το καταδικάζουμε, ειδικά αν δεν περνάει το κατώφλι του σπιτιού μας. Να αποδράσουν από την αντίληψη πως είναι θεμιτό να τα έχουμε καλά με όλους, γιατί ίσως στο μέλλον να έχουμε όφελος, ακόμα κι αν χρειάζεται να θυσιάσουμε τις δικές μας αλήθειες. Να σταματήσουν να ζουν και να προσφέρουν, μόνο όσο επιβάλλει η «ζήτηση».
Οι όμορφοι άνθρωποι δεν βάλλονται από τις «θύελλες» της εποχής. Έχουν τον δικό τους αέρα αυτοπεποίθησης και σιγουριάς, εκείνη τη σιγουριά τη δικαιολογημένη, που έχει υπόσταση. Έχουν προσωπικότητα ισχυρή, η οποία όμως δεν επιβάλλεται στους γύρω, καθώς δεν χρειάζεται να αποδείξει κάτι. Είναι σημαντικό προτέρημα να γνωρίζει κανείς τι έχει να φέρει στο τραπέζι κάθε φορά και οι όμορφοι άνθρωποι είναι οι πρώτοι που κατέχουν τη γνώση αυτή. Με βλέμμα ζεστό, που ξεκάθαρα όμως φανερώνει αποφασιστικότητα και αφοσίωση στις πράξεις τους, προσπαθούν πάντα να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των ίδιων, πάνω από όλα. Κάνουν έντονη αυτοκριτική και φροντίζουν να βρίσκονται σε συνεχή προσπάθεια αυτοβελτίωσης. Ο εγωισμός τους, παρεκτοπισμένος, δεν τους εμποδίζει, ακομπλεξάριστα να αναγνωρίζουν τα λάθη τους και να προσδιορίζουν τις αδυναμίες τους. Άλλωστε, αυτό τελικά τους κάνει δυνατούς!
Οι όμορφοι άνθρωποι θα είναι πάντα αληθινοί και ειλικρινείς. Δεν θα διστάσουν να αναπτύξουν κάθε πλευρά του χαρακτήρα τους, να εκτεθούν και να νιώσουν ευάλωτοι μαζί σου. Θα αυτοσαρκαστούν και θα κοροϊδέψουν τις ατέλειές τους, δίνοντας περιθώριο και σε σένα να κάνεις το ίδιο. Θα σε εμπνεύσουν να ανοιχτείς κι εσύ, να είσαι πραγματικός γύρω τους. Μαζί τους διαπιστώνεις πως δεν υπάρχει λόγος να κρατάς μυστικά και αναρωτιέσαι γιατί τα κρατούσες ως τώρα… Θα σου δώσουν λόγους για να αγαπάς ακόμη περισσότερο τον εαυτό σου και θα σου αναπτύξουν τους λόγους για τους οποίους εκείνοι σε αγαπούν χωρίς δισταγμό. Και δεν θα μπορείς παρά να τους αγαπήσεις κι εσύ!
Οι όμορφοι άνθρωποι δεν κόπτονται να συγκριθούν με κανέναν, ούτε να αποδείξουν τους λόγους για τους οποίους είναι πιο όμορφοι. Αντίθετα, θα βάλουν ως προτεραιότητα στην ατζέντα τους (με θαυμαστικά και υπογραμμιστικό) να σε βοηθήσουν να φτάσεις κι εσύ εκεί που θες. Πολλές φορές θα θέσουν οι ίδιοι στόχους για σένα, θα σε κοιτάξουν στα μάτια και με τον πιο εμψυχωτικό τόνο στη φωνή τους θα σε ωθήσουν να τους πραγματοποιήσεις. Και θα χαρούν διπλά, γιατί θα έχουν συμβάλει κι αυτοί. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κάτι να κρύψουν, ούτε λόγο για να απομακρύνουν το βλέμμα τους ή το δάκρυ τους, αν τύχει να κλάψουν μαζί σου. Θα καταλάβουν μόνοι τους αν χρειάζεσαι βοήθεια και θα τρέξουν να σου προσφέρουν, για να μην χρειαστεί να έρθεις στην άβολη θέση να το ζητήσεις. Άσκεφτα θα πέσουν στη θάλασσα, για να σε σύρουν έξω και να σε σκεπάσουν με το πανωφόρι τους. Άλλοτε πάλι, θα επέμβουν και θα σου κάνουν παρατήρηση, όχι επειδή προσπαθούν να σε μειώσουν ή να σε στενοχωρήσουν με κάποιον τρόπο, αλλά γιατί θα δυστυχήσουν αν δεν σε δουν να ευτυχείς. Θα είναι ο λόγος που θα φας υγιεινά, θα γραφτείς και θα πατήσεις στο γυμναστήριο, θα μιλήσεις στο γκομενάκι ή θα βρεις αυτό που σε γεμίζει. Κάπως έτσι γεμίζουν κι αυτοί!
Οι όμορφοι άνθρωποι μιλούν, γελούν και τραγουδούν δυνατά. Δεν επιθυμούν να ενοχλήσουν κανέναν, όμως θα σκάσουν αν δεν το κάνουν, αν δεν αφήσουν την καλή τους διάθεση να πλημμυρίσει τονχώρο. Ούτε που νοιάζονται για το τι θα πει ο κόσμος, αν φέρονται by the book. Μαγικά καταφέρνουν να ξεσηκώνουν και το υπόλοιπο μαγαζί, φέρνουν παρέες μαζί και δημιουργούν κλίμα ζεστό. Είναι γεμάτοι ιστορίες και αναμνήσεις, θαρρείς κι έχουν ζήσει τρεις φορές όσο δηλώνουν. Στιγμές από ταξίδια που κόντευες να ξεχάσεις, λεπτομέρειες που οι υπόλοιποι δεν πρόσεξαν ποτέ. Γιατί για αυτούς κάθε στιγμή μετράει, κάθε στιγμή έχει την αξία και το δίδαγμά της. Μέσα από αυτούς διδασκόμαστε κι εμείς!
Οι όμορφοι άνθρωποι δεν αναπολούν το παρελθόν, τους προγόνους τους ή την ιστορία. Για αυτούς τα παλιά είναι σαν τον εσωτερικό καθρέφτη στο αμάξι, όπως είχα διαβάσει. Ρίχνουν κλεφτές ματιές και τον συμβουλεύονται περιστασιακά, ώστε να αποφύγουν τα χειρότερα. Δεν μένουν όμως καρφωμένοι στο είδωλο, διότι έτσι θα έχαναν το τώρα και η σύγκρουση θα ήταν αναπόφευκτη. Παλεύουν και αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο, ακόμα κι αν ξέρουν πως δεν θα το ζήσουν. Αν πιστεύουν σε κάποιον Θεό, του ζητάνε ευημερία, αγάπη και υγεία για όλους κι όχι τιμωρίες και συγχωροχάρτια. Είναι οι πρώτοι που θα μετανιώσουν και θα ζητήσουν συγγνώμη. Ξέρουν ότι κάνουν λάθη και δεν αποδίδουν θεϊκά χαρακτηριστικά στον εαυτό τους, ακόμα κι αν για εμάς είναι δώρο Θεού!
Οι όμορφοι άνθρωποι βρίσκονται όντως γύρω μας. Αν νιώθεις ότι δεν έχεις γνωρίσει κάποιον, πιθανότατα κάνεις λάθος. Μην κάτσεις να αναζητήσεις ένα ένα τα χαρακτηριστικά που παρέθεσα, γιατί τότε θα ψάχνεις για τον τέλειο άνθρωπο. Προσπάθησε να διαπιστώσεις τους λόγους για τους οποίους αγαπάς τους γύρω σου. Φρόντισε να τους βοηθάς να βελτιώνονται και αυτοί θα κάνουν το ίδιο για σένα. Και ίσως έτσι γίνουμε όλοι πιο όμορφοι άνθρωποι!
**Το κείμενο είναι αφιερωμένο στους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους ανθρώπους που εν μέσω της δύσκολης αυτής κατάστασης συνεχίζουν να εργάζονται και που αν «καταλάβουν ότι χρειάζεσαι βοήθεια, θα τρέξουν να σου προσφέρουν». Στους κατοίκους της Λέσβου, των νησιών του Βορείου Αιγαίου και όχι μόνο, στους όμορφους ανθρώπους σε όλη τη χώρα και τον κόσμο που «άσκεφτα θα πέσουν στη θάλασσα, για να σε σύρουν έξω και να σε σκεπάσουν με το πανωφόρι τους». Στα άτομα τα οποία «θα σε εμπνεύσουν να ανοιχτείς κι εσύ, να είσαι πραγματικός γύρω τους» ανεξάρτητα από την καταγωγή, το χρώμα, τις ιδέες, τη σεξουαλική σου ταυτότητα. Στους γονείς μου και την οικογένειά μου που «είναι γεμάτοι ιστορίες και αναμνήσεις, θαρρείς κι έχουν ζήσει τρεις φορές όσο δηλώνουν». Στους φίλους μου που «μιλούν, γελούν, τραγουδούν δυνατά και καταφέρνουν να ξεσηκώνουν και το υπόλοιπο μαγαζί, να φέρνουν παρέες μαζί».**
-Βασίλης