Ο χρόνος είναι ένα μέγεθος σχετικό και αποτελεί ένα μη χωρικό γραμμικό συνεχές που μας κατευθύνει ακαθόριστα προς στο μέλλον, με συνεχείς και μη αναστρέψιμες στάσεις στο παρόν.
Εμφανώς το παρόν αποτελεί μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, γι’ αυτό και δεν αντιλαμβανόμαστε πόσες στιγμές πέρασαν από τώρα, μέχρι τώρα.
Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε απόλυτα το διάστημα ενός χρόνου, ούτε μπορούμε να αντιληφθούμε τι θα κάναμε αν μας απόμενε ένας χρόνος ζωής. Μπορούμε, παρ’ όλα αυτά, να νιώσουμε την ευτυχία και να αναγνωρίσουμε πότε μας λείπει και πότε μας αρκεί.
Αν μαθαίναμε λοιπόν πως ο χρόνος, το μέγεθος που δεν αντιλαμβανόμαστε, προσδιορίζει το διάστημα που μας απομένει για να φλερτάρουμε με την ευτυχία, θα συνεχίζαμε να κάνουμε τα ίδια ή θα αλλάζαμε μερικά πραγματάκια;