Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι εάν δεν έχεις ενα πτυχίο στα Αγγλικά είσαι “άσχετος”. Ή εάν έχεις περάσει σε ΤΕΙ και όχι σε Πανεπιστήμιο είσαι “κατώτερος”. Ότι ο μαθητής του 19 είναι άξιος άνθρωπος, ενώ του 15 ειναι αυτός ο ταραξίας που δε θα καταφέρει τίποτα στη ζωή του.
Από μικρή ηλικία μάς κατατάσσουν σε ”καλούς” και “κακούς” βασιζόμενοι σε επιδόσεις όπως το εάν είμαι ήσυχος στο σχολείο ή το εάν έγραψα 20 στην Ιστορία ή το πόσα πτυχία έχω κορνιζάρει πάνω από το γραφείο μου. Έχουμε μάθει να καθορίζουμε τον άνθρωπο από τους βαθμούς που του βάζουν κάποιοι άλλοι σε πράγματα άσχετα με την πραγματική του αξία.
Κι όμως τα υιοθετούμε, και στο μυαλό μας ο άξιος άνθρωπος είναι αυτός που έχει 10 πτυχία, τελείωσε τη σχολή του στην ώρα του, δε χρωστούσε ποτέ μαθήματα και διάβαζε όλη μέρα. Αυτός θεωρούμε ότι θα πάει μπροστά. Είναι πιο άξιος στο κεφάλι μας ο γιατρός από αυτόν που ασχολείται με την οικοδομή, ο δικηγόρος από τον σερβιτόρο και ο βουλευτής από την καθαρίστρια.
Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Άξιο άνθρωπο σίγουρα σε κάνουν τα επιτεύγματά σου, αλλά όχι μόνο αυτά. Άξιο άνθρωπο σε κάνει η λογική και το ήθος σου. Οι αξίες που έχεις και προσπαθείς να διατηρήσεις όσες δυσκολίες και να έρθουν. Η ηθική πυξίδα που έχεις μέσα σου που σε βοηθάει να εξελίσσεσαι συνεχώς βασιζόμενος στη δική σου δουλειά και όχι σε μια σωρεία πτωμάτων.
Έχουμε δει τρανούς γιατρούς να ζητάνε φακελάκια για να σώσουν τη ζωή ενός ανθρώπου, δικηγόρους να αθωώουν βιαστές και παιδεραστές για λίγα λεφτά και φήμη, πολιτικούς μπλεγμένους σε σκάνδαλα να κλέβουν απ’ όπου μπορούν. Και σας ρωτώ λοιπόν. Που είναι η ηθική εκεί; Είναι άξιοι άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή κατάφεραν κάποια πράγματα στη ζωή τους, άσχετα με αυτά που έκαναν για να φτάσουν εκεί;
Άξιος άνθρωπος (για εμένα) είναι αυτός που πορεύεται στη ζωή βασιζόμενος σε αξίες και ήθος. Που δεν εγκαταλείπει τα πιστεύω του στην πρώτη δυσκολία. Δεν αφήνει τις αρχές του για να ανέβει πιο γρήγορα. Που θα απλώσει το χέρι να βοηθήσει και τους υπόλοιπους και όχι να τους ρίξει για να είναι μόνος του στην κορυφή.
Οπότε την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε εάν ειναι άξιος κάποιος άνθρωπος, μη βιαστείτε να κρίνετε κάποιον από τη δουλειά του, τη θέση του στην κοινωνία, ή τα λεφτά του. Γιατί μερικοί άξιοι άνθρωποι δε βρήκαν ακόμα την ευκαιρία να λάμψουν.