Έτσι αποκαλείται συνήθως ο πλανήτης Γη, λόγω του ότι η επιφάνειά του από το διάστημα φαντάζει γαλάζια. Και αυτό συμβαίνει διότι περισσότερο από το μισό της επιφάνειάς του καλύπτεται από νερό, είτε με τη μορφή θαλασσών, είτε ωκεανών, λιμνών και ούτω καθεξής. Όμως, τι πραγματικά γνωρίζουμε για τον πλανήτη στον οποίο είμαστε μόνιμοι κάτοικοι;
Η Γη, λοιπόν, είναι ο τρίτος πιο κοντινός πλανήτης στον Ήλιο και ο πέμπτος μεγαλύτερος σε μάζα στο ηλιακό μας σύστημα. Λέγεται πως δημιουργήθηκε πριν από 4,54 δισεκατομμύρια έτη και κατά τη διάρκεια μιας πλήρους περιστροφής της γύρω από τον Ήλιο η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της περίπου 365,26 φορές, δημιουργώντας έτσι 365,26 ηλιακές ημέρες. Το 71% της επιφάνειάς της καλύπτεται από νερό, ενώ το υπόλοιπο από διάφορες μορφές εδάφους.
Οι πρώτοι ζωντανοί οργανισμοί, σύμφωνα με φυσικές ενδείξεις σχηματίστηκαν στο υγρό στοιχείο, τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν και η βιολογική ποικιλότητά τους αυξάνεται με συνεχείς ρυθμούς, παρά τις μαζικές εξαφανίσεις που συμβαίνουν ανά διαστήματα.
Όσον αφορά τη σύστασή της κατά μάζα αποτελείται από τα εξής στοιχεία :
-Σίδηρο κατά 33,1%
-Οξυγόνο 27,2%
-Πυρίτιο 17,2%
-Μαγνήσιο 15,9%
-Νικέλιο 1,6%
-Ασβέστιο 1,6%
-Αργίλιο 1,5%
-Θείο 0,7%
-Νάτριο 0,25%
-Τιτάνιο 0,071%
-Κάλιο 0,019%
-Άλλα στοιχεία κατά 0,86%
Τι υπάρχει στο εσωτερικό της Γης
Στο εσωτερικό της Γης υπάρχει ο πυρήνας, ο οποίος διακρίνεται σε εξωτερικό και εσωτερικό. Αποτελείται, κυρίως, από σίδηρο και νικέλιο, αν και πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν στη θεωρία περί ύπαρξης ενός μονού κρυστάλλου σιδήρου που συνθέτει τον πυρήνα.
Στα αρχικά στάδια της διαμόρφωσης της Γης πριν δισεκατομμύρια χρόνια η τήξη (φυσική διαδικασία κατά την οποία ένα στερεό υλικό μετατρέπεται σε υγρό με εφαρμογή πίεσης ή θερμότητας) προκάλεσε την εισχώρηση των πιο πυκνών ουσιών προς το κέντρο, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά τα υλικά να κατευθύνονται προς το φλοιό της. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή και ως πλανητική διαφοροποίηση.
Τι εννοούμε με τον όρο “ατμόσφαιρα“
Η ατμόσφαιρα της Γης είναι ένα αέριο στρώμα που την περιβάλλει και φτάνει σε ύψος 3.500 χλμ., χάρη στη βαρύτητα που τη συγκρατεί. Όσο απομακρυνόμαστε από τη Γη, τόσο πιο εξασθενημένη είναι και η ατμόσφαιρα, η οποία σιγά σιγά εξαφανίζεται καθώς κατευθυνόμαστε προς το διάστημα. Αυτό το στρώμα είναι γνωστό για την προστασία που παρέχει στη ζωή που κατοικεί στον πλανήτη, αφού απορροφά την υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Σε αυτό άλλωστε οφείλεται και η ύπαρξη της ζωής, αφού κρατά σε ισορροπία τη θερμοκρασία μέρας και νύχτας, αποτρέποντας τις πολύ ακραίες θερμοκρασίες και την απότομη εναλλαγή αυτών.
Big Bang
Γνωστό και ως η “Μεγάλη Έκρηξη”, είναι η πιο διαδεδομένη επιστημονική θεωρία περί δημιουργίας του Σύμπαντος.
Ο Φρεντ Χόυλ (Άγγλος αστρονόμος και ένας από τους μεγαλύτερους αστροφυσικούς του 20ού αιώνα) ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο αυτό σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του BBC. Αν και ο ίδιος χρησιμοποίησε την έννοια αυτή με συκοφαντικό τρόπο, εν τέλει επικράτησε στην επιστημονική και εν γένει κοινότητα για να περιγράψουν τη συγκεκριμένη θεωρία, αποβάλλοντας βέβαια το ειρωνικό της περιεχόμενο.
Ως κατ’ εξοχήν εισηγητής της θεωρίας θεωρήθηκε ο Αββάς Ζωρζ Λεμαίτρ, Βέλγος αστρονόμος, ο οποίος διαπίστωσε τα εξής :
1. Πως η Θεωρία της Σχετικότητας προέβλεπε ως αρχή του Σύμπαντος μια μαθηματική ανωμαλία.
2. Και πως από τη στιγμή που η εντροπία (έννοια της θερμοδυναμικής, μέσω της οποίας μετράται η αταξία, της οποίας η μέγιστη τιμή αντικατοπτρίζει την πλήρη αποδιοργάνωση και ισοδυναμεί με παύση της ζωής) του Σύμπαντος αυξάνεται συνεχώς, τότε θα υπήρξε κάποια στιγμή στο παρελθόν με την ελάχιστη εντροπία, στην οποία η ύλη είχε τη μεγαλύτερη δυνατή πυκνότητα.
Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις, κατέληξε στο συμπέρασμα πως η αρχή του Σύμπαντος θεωρείται το «πρωταρχικό άτομο», όπου η μάζα του πρώτου συγκεντρώνεται σε ένα μόνο σημείο και ο χωροχρόνος δεν υφίσταται. Επομένως, το «άτομο» αυτό κάποια στιγμή εξερράγη και από την έκρηξη αυτή δημιουργήθηκαν οι γαλαξίες και οι αστέρες.
Μια ματιά στη Μυθολογία
Η Γαία (αρχ. ελλ.) μαζί με το Χάος και τον Έρωτα προϋπήρχαν στη δημιουργία του Κόσμου και σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου αυτές οι τρεις κοσμικές υπάρξεις γεννήθηκαν από το Κοσμικόν Ωόν (Αυγό), το οποίο προήλθε από το μηδέν ή τη Νύχτα.
Στην Κοσμογονία τώρα, η Γαία σηματοδοτεί την υλική πλευρά του κόσμου και όχι τη Γη. Το Χάος με τη σειρά του συμβολίζει το χώρο του Σύμπαντος και τέλος ο Έρωτας τη δύναμη που ενώνει και μεταμορφώνει το Παν.