Σπαταλάς πολύ χρόνο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχεις σκεφτεί. Έχεις αναλογιστεί, όμως, πως μέσα από αυτά τα μέσα ενημέρωσης πηγάζουν εκατοντάδες ερεθίσματα που κατευθύνονται προς τον εγκέφαλο σου; Άραγε εσύ πώς θρέφεις τον εγκέφαλο σου; Τι ερεθίσματα τού δίνεις; Μαθαίνεις ή αναλώνεσαι και σπαταλάς τον πολύτιμο χρόνο της δίκης σου ζωής;
Τώρα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου άλλη μια σκέψη. Θα έχεις παρατηρήσει βεβαίως, ότι πλέον υπάρχει η δυνατότητα να μοιραστείς με πολλούς άλλους ανθρώπους φωτογραφίες, βίντεο, προσωπικές στιγμές, σκέψεις, ιδέες, φαγητά, χορό, μουσική, ζωγραφική, διακόσμηση και ούτω καθεξής. Όμορφο να μοιράζεσαι κάτι, όταν υπάρχει πραγματικά η επιθυμία αυτή του μοιράσματος. Όμως τι συμβαίνει, όταν διοχετευτείς στον νου σου εικόνες άλλων ανθρώπων από τη ζωή τους και βλέπεις στα συνεχή λεγόμενα “story” του Instagram ή του Facebook την ζωή των άλλων; Δεν σε κάνει υποσυνείδητα να θες να ενδιαφέρεσαι για το τι έκανε ο ένας και τι ο άλλος;
Όμως, τι συμβαίνει όταν δεν θέλεις να ταΐζεις τον εγκέφαλο σου με τέτοια ερεθίσματα; Αποστασιοποιείσαι και προσπαθείς να του προσφέρεις κάτι πιο ποιοτικό, κάτι πιο ωφέλιμο για τον ίδιο σου τον εαυτό. Συχνά όταν κάτι δεν μας κινεί το ενδιαφέρον, σταματάμε να ασχολούμαστε μαζί του. Αλλά στην περίπτωση που έχουμε συνηθίσει αυτό τον βομβαρδισμό εικόνων και βίντεο με τις ζωές άλλων; Αναρωτιόμαστε καθώς κάνουμε σκρολ νταουν πού είναι η δίκη μας η ζωή; Που είναι το νόημα της; Μήπως το ψάχνω σε λάθος (ιστό)τόπο; Όπως λέει ο παιδοψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Καραγιάννης «Αλίμονο αν (οι άνθρωποι) ζουν μέσα από τις ζωές των άλλων».
Η ζωή δεν βρίσκεται στην εικονική πραγματικότητα. Ας μην επιλέγω να υπάρχω μόνο μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο εαυτός μου ανθίζει σε ένα άλλο περιβάλλον, όχι σε αυτό το εικονικό, αλλά σε ένα άλλο, αληθινό και πραγματικό, σε ένα άκρως φυσικό περιβάλλον, όπου η ανταλλαγή και το μοίρασμα γίνεται μέσω μιας κουβέντας, μέσω της οπτικής επαφής, όπου το βλέμμα μπορεί να πλαισιώνει, να «αγκαλιάζει», να θαυμάζει και να είναι αγαπητικό, μέσα από ένα άγγιγμα, μέσα από την έκφραση της φωνής μας, μέσα από το παιχνίδι, μέσα από την βίωση της χαράς, σε συνειδητό επίπεδο, μέσα από την αγάπη για τον εαυτό μας και για τους άλλους.
Ο εαυτός μου μπορεί να ανθίσει, αν το επιλέξω εγώ. Αλλιώς θα συμβεί ό,τι συμβαίνει σε έναν όμορφο ανθό, όταν πάψεις να το φροντίζεις, αν δεν το περιποιηθείς και αφεθεί στο μοιραίο.