Imdb: 7,6
Περίληψη: Μία σύγχρονη εκδοχή του έργου του Βίκτορ Ουγκό «οι Άθλιοι» που αφορά μία πάμφτωχη περιοχή του Παρισιού, όπου βασιλεύουν η ατιμωρησία και η διαφθορά. Πρωταγωνιστές είναι οι άνθρωποι που αλληλεπιδρούν μέσα σ’ αυτήν την αθλιότητα. Ο κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει τη δική του κοινωνική τάξη και ιδιότητα, ως αστυνομικός, ως απλός πολίτης, ως εγκληματίας ή ως θρησκευτικός «ηγέτης». Η ιστορία είναι γνωστή, μπορεί όμως το τέλος να είναι διαφορετικό;
Σχολιασμός: Η ταινία του Ladj Ly αποτέλεσε μία από τις καλύτερες δουλείες της σεζόν 2019-2020 καθώς ήταν παρούσα σ’ όλα τα διεθνή κινηματογραφικά βραβεία με πολλές επιτυχίες. Ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας, βραβεύτηκε στο φεστιβάλ των Καννών, υποψήφια στα βραβεία Golden Globe, διακρίθηκε και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας με βραβεία όπως αυτό της καλύτερης ταινίας βάσει του κοινού αλλά και το βραβείο από τους Έλληνες κριτικούς. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αξίζει και με το παραπάνω την αναγνώριση αυτή, καθώς είναι ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα που δεν ζηλεύει τίποτα από ακριβοπληρωμένες παραγωγές με πασίγνωστα ονόματα στο καστ τους. Θαύμασα την ταινία για τον ρεαλισμό της και πώς τον παρουσίασε στην οθόνη.
Στα πολύ δυνατά σημεία της σίγουρα η σκηνοθεσία είναι είναι το πρώτο κομμάτι που πρέπει να αναφερθεί. Η ροή της και τα γεγονότα της κάθε πράξης συνδέονται με μαγευτικό τρόπο ώστε να δώσει στο κοινό την κατάλληλη δόση αδρεναλίνης και σασπένς, χωρίς να χάνεται το ενδιαφέρον της πλοκής σε κανένα σημείο. Δεν αποτελεί κάποιο αριστούργημα ή καινοτομία στη διήγηση των γεγονότων αλλά η κλιμάκωση είναι σταδιακή και ομαλή, δημιουργώντας αυτήν την αίσθηση ρεαλισμού που προαναφέρθηκε.
Οι διάλογοι και οι χαρακτήρες δεν απέχουν πολύ από την τελειότητα. Κάθε πρόσωπο που μας παρουσιάζεται ξεδιπλώνει την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του, δίνοντας την εντύπωση στο κοινό ότι τον γνωρίζει χρόνια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι προσωπικότητες επιτελούν η καθεμία τον δικό της σκοπό και σε οικεία κοινωνικά πρότυπα και στερεότυπα. Οπότε, έχουμε τον διεφθαρμένο αστυνόμο, τους θρησκευτικούς αρχηγούς και τις αδικημένες μειονότητες. Ας παραλείψουμε, όμως, τις λεπτομέρειες ώστε να μην στερήσουμε ή να παρερμηνεύσουμε κάποιο κομμάτι του έργου.
Τέλος, στο ερμηνευτικό σκέλος, ξεχωρίζουν οι τρεις αστυνομικοί, που είναι και οι κεντρικοί χαρακτήρες. Ο Damien Bonnard στο ρόλο του νεοσύλλεκτου στην ομάδα περιπολίας και του έντιμου αστυνομικού (με συμμετοχή στην ταινία Dunkirk), ο πρωτοεμφανιζόμενος στην μεγάλη οθόνη Djebril Zonga σ’ έναν αρκετά ιδιαίτερο ρόλο του αστυνομικού που όμως κατάγεται από την άλλη πλευρά, δηλαδή τις μειονότητες, και ο αγαπημένος μου – προσωπικά – στην ταινία, Alexis Manenti που βρίσκεται «έξω φρενών» καθ’ όλη την διάρκεια του έργου και δίνει μία ιδιαίτερη ενέργεια σε κάθε του σκηνή ως ο ένας από τους πολλούς «κακούς» της ιστορίας.