“Ενημερωμένος” πολίτης;

Ανοίγεις την τηλεόραση, σ’ ένα οποιοδήποτε κανάλι. Τι ακούς, έχεις αναρωτηθεί;

Έχεις αναρωτηθεί εάν αυτό που ακούς είναι αυτό που συμβαίνει ή αυτό που «πουλάει» περισσότερο αυτόν τον καιρό; Εάν το εκάστοτε κανάλι προβάλλει μια οπτική που είναι ευνοϊκή ως προς κάποιον; Όποιος κι εάν είναι αυτός.

Κλείνεις την τηλεόραση και ανοίγεις τα social. Εκεί, χάρη στα αγαπημένα μας cookies οι σελίδες που έχεις επιλέξει (ή πιο ορθά έχει επιλέξει άλλος για εσένα) είναι μιας συγκεκριμένης γραμμής.  Μπορεί να έχεις περισσότερη πρόσβαση στην πληροφορία αλλά είναι πολύπλευρη; Καλύπτει όλο το φάσμα ή απλά διαβάζεις αυτό που σε βολεύει να διαβάσεις. Παίρνεις μία πληροφορία που επιβεβαιώνει ή ενισχύει κάτι που θέλεις να ισχύσει.

Και εδώ έρχεται η τρίτη ερώτηση:

Θες πραγματικά να μάθεις; Νιώθεις έτοιμος να αντικρίσεις μια αλήθεια που μπορεί να μην σου αρέσει καθόλου, αλλά να ισχύει; Κάτι σαν το δίλημμα με το μπλε και το κόκκινο χάπι. Πάρε το μπλε και θα ζήσεις ευτυχισμένος στην άγνοια σου. Πάρε το κόκκινο και θα δεις τον κόσμο όπως είναι πραγματικά, ακόμα κι εάν δεν σ’αρέσει. Είσαι διατεθειμένος να τον αλλάξεις;

Στις μέρες μας, η πληροφορία χάρη στο internet ταξιδεύει πιο γρήγορα από ποτέ. Μπορούμε να ενημερωνόμαστε κάθε ώρα και στιγμή, από το κινητό μας, το laptop, την τηλεόραση, τις εφημερίδες και γενικά σχεδόν από τα πάντα γύρω μας.

Αλλά αυτό μας κάνει πιο ενημερωμένους ή χάρη στο ότι η πληροφορία μπορεί να έρθει από παντού έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που δεν αντέχουμε άλλο και δεχόμαστε άκριτα ό,τι κι αν ακούσουμε; Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε πλέον την ποσότητα πληροφορίας που προσλαμβάνουμε και απλά παίρνουμε ως δεδομένα αυτά που μας λένε.


«Ο τάδε είπε αυτό σήμερα το πρωί στο Σκάι»

«Ναι, το άκουσα και στο Mega»

«Κάπου το διάβασα στο facebook και εγώ»

Το ότι μια πληροφορία έρχεται από αρκετές πηγές δεν σημαίνει ότι είναι και έγκυρη. Όταν πολύ άνθρωποι λένε το ίδιο πράγμα, δεν το κάνει και γεγονός.

Στην εποχή της πληροφορίας δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα και να κάνουμε το λεγόμενο “διαγώνιο διάβασμα” όπου απλά διαβάζουμε τον τίτλο, βλέπουμε λίγο τα περιεχόμενα και τσουπ εξάγουμε κι αναπαράγουμε ένα συμπέρασμα βασισμένο σε μισές πληροφορίες. Σε μισές αλήθειες.

Ας κάνουμε λοιπόν ένα βήμα πίσω. Ας αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε γι’ αυτά που διαβάζουμε. Ακόμα και γι’ αυτά που βλέπουμε. Ποιά είναι η ιστορία πίσω από αυτά; Ας ξεκινήσουμε να ακούμε τον συνομιλητή μας και ας μην έχουμε κλειστά τα αυτιά προσπαθώντας να σκεφτούμε το επόμενο επιχείρημα για να αντικρούσουμε αυτά που λέει. Ας δούμε και την άλλη οπτική, και ας μην μένουμε στη μία πλευρά του νομίσματος. Ας γίνουμε πιο ενήμεροι και πιο προβληματισμένοι για την κοινωνία μας. Γιατί αυτή η κοινωνία είναι η κληρονομιά μας.

Και δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ θέλω να αφήσω μία καλύτερη στους επόμενους.