Ας συγχωρήσουμε τον παλιό μας εαυτό για λάθη του παρελθόντος. Ας τον αποδεχτούμε, ας παραδεχτούμε τα λάθη μας. Εξάλλου, “Ουδείς αλάνθαστος’’. Ας αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση της ζωής μας ως μια ευκαιρία να μάθουμε, να βελτιωθούμε, να εξελιχθούμε και έτσι να ερχόμαστε ένα βήμα τη φορά πιο κοντά στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Ας προσπαθήσουμε να μην είμαστε αυστηροί κριτές του εαυτού μας, καθώς με αυτόν τον τρόπο μετατρεπόμαστε σε αυστηρούς κριτές και των συνανθρώπων μας…
Γι’ αυτό, ας περιορίσουμε την αποθαρρυντική εσωτερική μας φωνή και ας προστατέψουμε τον εαυτό μας, παράλληλα, από τις κακόβουλες γνώμες των άλλων για εμάς, παραμένοντας ανεπηρέαστοι. Να εφιστούμε την προσοχή μας μόνο σε οτιδήποτε ενθαρρυντικό και καλοπροαίρετο!
***
Μόνο όταν αποδεχθούμε πλήρως τον εαυτό μας, με τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες του, ταυτόχρονα, θα καταφέρουμε να συνάψουμε υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις με τους γύρω μας.
Γιατί;
Επειδή μόνο τότε θα έχουμε συνειδητοποιήσει ότι κάθε άτομο, όπως κι εμείς οι ίδιοι άλλωστε, κάνει λάθη και έχει ατέλειες ως προσωπικότητα. Οι ατέλειες, ωστόσο, μας βοηθούν να εκτιμήσουμε τα δυνατά-καλά σημεία με τα οποία έχει προικίσει κάποιον η φύση. Αν δεν υπήρχαν οι αδυναμίες/το κακό, θα αδυνατούσαμε να καταλάβουμε τη σπουδαιότητα και την αξία των δυνατών σημείων και του καλού (μέσα μας και στον συνάνθρωπο)…
Αυτό αποτυπώνεται πιο εύστοχα και λυρικά σε ένα απόσπασμα ενός από τα πολυάριθμα έργα του W.Shakespeare:
‘’Ο ιστός της ζωής μας είναι φτιαγμένος από νήματα ανάμεικτα, καλά και κακά μαζί. Οι αρετές μας θα ήτανε περήφανες αν δεν τις μαστιγώνανε τα σφάλματά μας και τα πταίσματά μας θα βρίσκονταν σε απελπισία εάν δεν τα παρηγορούσανε οι αρετές μας.’’ …
***
Όταν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, είναι πολύ πιθανό και πιο εύκολο να είμαστε ειλικρινείς με τους γύρω μας…
Όταν συγχωρούμε τον εαυτό μας, είμαστε σε θέση να συγχωρήσουμε και τους άλλους…
Όταν φροντίζουμε τον εαυτό μας, ξέρουμε πώς να φροντίσουμε και τον συνάνθρωπό μας…
Όταν αγαπάμε και προσέχουμε τον εαυτό μας, ξέρουμε πώς να αγαπάμε ένα ον. Έτσι είμαστε ικανοί να εκφράζουμε αληθινά και έμπρακτα την αγάπη μας στους γύρω μας…
Όταν μπορούμε να κάνουμε τον εαυτό μας χαρούμενο (με το παραμικρό!), το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορούμε να δώσουμε χαρά και στους άλλους…
Ωστόσο, ας διευκρινίσουμε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την καλλιέργεια υγιούς σχέσης με τον εαυτό μας αλλά και με τους συνανθρώπους μας είναι η αποφυγή υιοθέτησης συμπεριφορών που χαρακτηρίζονται από τα παρακάτω: φιλαυτία, υπεροψία, σύμπλεγμα ανωτερότητας αλλά και ηττοπάθεια, υποτίμηση και σύμπλεγμα κατωτερότητας αντίστοιχα!
***
Τι διαπιστώνουμε;
Ότι ΟΛΑ ξεκινάνε από μέσα μας! Η ποιότητα της σχέσης μας με άλλα άτομα εξαρτάται από το πώς διαχειριζόμαστε το ‘’μέσα’’ μας καθώς και από το πώς απευθυνόμαστε στον εαυτό μας με την εσωτερική μας φωνή.
Γι’ αυτό, λοιπόν, να είμαστε ένθερμοι υποστηρικτές του εαυτού μας, έχοντας αποδεχτεί πλήρως τις
ατέλειές μας, αξιοποιώντας τα δυνατά μας σημεία και επαινώντας, φυσικά, τους άλλους για τα δικά τους κατορθώματα.
Εσύ αποδέχεσαι πλήρως τον εαυτό σου;
Πόσο αποτελεσματικά πιστεύεις, λοιπόν, ότι διαχειρίζεσαι το ‘’μέσα’’ σου;
Τι επιτρέπεις να σου λέει η εσωτερική σου φωνή;