Hasta la vista, amigo

Είναι αλήθεια ότι οι φιλίες είναι για μια ζωή, αν είναι πραγματικές στον κορμό τους. Όμως καταστάσεις της ζωής τα φέρνουν έτσι ώστε να χωρίζεις, είτε το θέλεις είτε όχι. Οι φορές που δεν το θέλεις είναι επίπονες. Ίσως λιγότερο απ’ όσο είναι να το θέλεις, διότι κάποιοι λόγοι σε οδήγησαν σ’ αυτή την επιθυμία. Παρ’ όλα αυτά ο αποχωρισμός, για διάφορους λόγους, σε αφήνει με κάποιο κενό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το ζήσεις κάποτε. Πολλοί το συναντάνε μόνο όταν παντρευτούν, όπου πλέον δεν μπορούν να διατηρήσουν την ίδια επαφή με την ”παλιοπαρέα” ή τα ”κορίτσιααα”(για τις γυναικοπαρέες). Η πλειονότητα θαρρώ το συναντά νωρίτερα.

Είναι περίεργο να βρεις ένα φίλο μετά από χρόνια; Έχετε να μιλήσετε καιρό και δεν ξέρεις αν είναι ο ίδιος άνθρωπος με τότε. Μήπως θα είναι περίεργη η κατάσταση ανάμεσα σας; Αφού ειπωθούν τα αυτονόητα “τι κάνεις”, “με τι ασχολείσαι αυτό το διάστημα” και τις ΕΠΙΚΕΣ αναδρομές στο παρελθόν … τι; Καταλαβαίνεις ότι η επικοινωνία έχει χαθεί, η συζήτηση δεν έχει το ίδιο χρώμα όπως τότε. Είναι ένα περίεργο συναίσθημα που περιέχει μια νότα λύπης, απογοήτευσης και ελαφράς αποστροφής. Δεν μπορω ακόμα να το περιγράψω καλυτέρα.

Όμως δεν είναι πάντα έτσι. Με κάποιους φίλους όταν ανταμώνεις είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Θέλεις αυτό το βραδύ (ή απόγευμα, αλλά καλύτερα βράδυ) να μην τελειώσει ποτέ, γιατί είναι σαν εκείνο το τελευταίο, πριν τον αποχωρισμό. Η μεταξύ σας σύνδεση έχει διατηρηθεί στο εκατό τοις εκατό, και ίσως να είναι καλύτερη, πιο ώριμη. Μπορεί τα θέματά σας να είναι το ίδιο βλακώδη, αλλά σας είναι τελείως αδιάφορο. Αυτή η στιγμή είναι ενισχυμένη με ό,τι καλό έχει συμβεί όλες τις φορές που έχετε συνυπάρξει στο παρελθόν.

Το αίσθημα αυτό το τοποθετώ στο ράφι που βρίσκεται η αγάπη, η πληρότητα, το να μπαίνεις στην καυτή μπανιέρα (και να αντέχεις), το να βγάλεις ένα τρελό solo στην κιθάρα, το να πηγαίνεις στο ψυγείο χωρίς καμία συγκεκριμένη επιθυμία και να βρίσκεις αυτό που έψαχνες χωρίς να ξέρεις ότι το θες.

Οπότε εσένα αγαπητέ/ή που ζεις μακριά, σε προκαλώ να φτάσουμε να το πάρουμε από το ράφι ξανά.