Fahrenheit 451: η θερμοκρασία αυτανάφλεξης του χαρτιού
Σε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου οι πυροσβέστες ανάβουν αντί να σβήνουν φωτιές, και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν αντικαταστήσει την ανθρώπινη συντροφιά, ζει ο Guy Montag. Το βασικό του καθήκον, ως πυροσβέστης, είναι να βρίσκει και να καταστρέφει τα μοναδικά ανθρώπινα δημιουργήματα που μπορούν να βλάψουν την ισορροπία της κοινωνίας, τα βιβλία. Τη ζωή του ήρθε να αναταράξει η Clarisse, η νεαρή γειτόνισσά του, η οποία θαύμαζε τόσο το φεγγάρι όσο αδιαφορούσε για τους ανθρώπους. Αυτή η συνάντηση, καθώς και τα μυστικά που έκρυβε ο ίδιος στο σπίτι του, θα έκαναν τον Guy να ανακαλύψει τη δική του αλήθεια, μια αλήθεια πολύ διαφορετική από αυτή του υπόλοιπου κόσμου.
Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1953 ωστόσο το περιεχόμενό του παραμένει επίκαιρο. Ο Ray Bradbury, συγγραφέας του βιβλίου, περιγράφει με γλαφυρότητα, στον πρόλογο της πιο πρόσφατης έκδοσης, τη γέννηση και τα στάδια εξέλιξής του βιβλίου που συνέβαλλαν στην τελική του μορφή. O ίδιος υποστηρίζει ότι:
« Όταν η πρώτη έκδοση του μυθιστορήματος τελείωσε, με δυσκολία γνώριζα τι είχα κάνει. Ήξερα ότι ήταν γεμάτο μεταφορές, αλλά δεν είχε περάσει από το μυαλό μου η λέξη “μεταφορά” εκείνη τη στιγμή της ζωής μου»
Το μυθιστόρημα αυτό αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και για άλλους καλλιτέχνες αφού με βάση την ιστορία του δημιουργήθηκαν θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικά έργα και ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Μελετώντας κανείς το συγκεκριμένο βιβλίο θα παρατηρήσει πως υπάρχουν κάποιες ομοιότητες με το γνωστό μυθιστόρημα του George Orwell, «1984». Και στα δύο μυθιστορήματα η ανώτερη εξουσία προσπαθεί να διατηρήσει τη δύναμή της ελέγχοντας τις ιδέες και τις πηγές γνώσεως των πολιτών της. Υπάρχουν και άλλες φυσικά ομοιότητες οι οποίες δεν αναφέρονται για να μην αποκαλυφθεί η πλοκή των βιβλίων.
Το «Fahrenheit 451» αποτελεί έναν ύμνο για το ανθρώπινο πνεύμα, το οποίο παραμένει ζωντανό και ελεύθερο ακόμα και όταν η καταπίεσή του επικροτείται από το σύνολο.