Ένα λεωφορείο είναι η ζωή, επιβιβάζεσαι και ξεκινάς το ταξίδι χωρίς να ξέρεις πού θα κατέβεις, πόσες στάσεις θα περάσεις, πού θα ανεβοκατέβεις και πού θα προσπεράσεις. Άλλες φορές θα ανέβουν αναρίθμητα άτομα και άλλες πάλι δύο τρία, τα λίγα και σημαντικά που θα γνωρίσεις στο ταξίδι σου. Πολλές θα αποτελέσουν ανούσιες στάσεις, άλλες θα …
Τα πλοία είναι σαν τους ανθρώπους. Ταξιδεύουν σε μέρη κοντινά ή μακρινά. Κερδίζουν γνώσεις. Γεμίζουν εμπειρίες. Ζούνε περιπέτειες. Όμως, μπορεί να μείνουν στάσιμα. Σταθερά στο λιμάνι. Για να αποφύγουν το ρίσκο. Γιατί φοβούνται μη βουλιάξουν. Κι έτσι, σιγά σιγά σκουριάζουν. Φθείρονται, γερνάνε. Αχρηστεύονται πριν προλάβουν να εκτελέσουν το σκοπό τους Πριν δουν τον κόσμο. Υπάρχουν …
Οι γνωστές αυτές «Παγκόσμιες Ημέρες» είναι πλέον διάσπαρτες στα ημερολόγιά μας. Ολοένα και αυξάνονται, μάλλον γιατί ξεχνάμε συχνά… Η θεματολογία σαφώς των Ημερών αυτών κατά πλειοψηφία αφορά μείζονα γεγονότα και ζητήματα. Τα εύλογα ερωτήματα όμως είναι αρκετά… Γιατί τιμάμε αυτές τις μέρες; Τι συμβαίνει τις υπόλοιπες; Είναι απαραίτητο να προσποιούμαστε ότι «ενδιαφερόμαστε»; Παγκόσμιες Ημέρες όπως …
Έχει ξημερώσει μα εσύ βρίσκεσαι ακόμη στον πιο γλυκό σου ύπνο και ούτε που “σκέφτεσαι” να ξυπνήσεις. Χτυπάει το ξυπνητήρι σου… πόσο δεν τον συμπαθείς αυτόν τον ήχο. Όμως έφτασε η ώρα να σηκωθείς, τα πανεπιστημιακά σου καθήκοντα σε καλούν. Με το ζόρι τελικά σηκώνεσαι απ’ το κρεβάτι και πηγαίνεις στο γραφείο σου, ανοίγεις τον …
Είναι κάποια καλοκαίρια που δεν τελειώνουν ποτέ. Όσες μέρες κι αν περάσουν και όσα χρόνια. Μένουν χαραγμένα βαθιά μες στην ψυχή σου. Τα κουβαλάς παντού και πάντα μαζί σου σα φυλαχτό. Είναι κι αυτά κομμάτι σου. Ένα κομμάτι που αποφάσισες να αφήσεις ανέγγιχτο και ακατέργαστο. Χωρίς τις περιττές σκέψεις και τους ανούσιους στοχασμούς. Είναι σα …
11:10. Έχω ήδη αργήσει για τη συνέντευξη με τον επίτιμο καθηγητή και περπατώ βιαστικά σε ένα πρωινό όπου η βροχή και ο μονότονος καιρός έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Είμαι ήδη μούσκεμα, μιας και ξέχασα την ομπρέλα μου στο σπίτι και εκνευρίζομαι ακόμη περισσότερο με την πολυκοσμία στο δρόμο, που με εμποδίζει να φτάσω γρηγορότερα στον προορισμό …
Εγωισμός. Όταν ακούς αυτή τη λέξη, πιθανότατα σκέφτεσαι ένα αρνητικό γνώρισμα. Μήπως, όμως, αυτή η λέξη είναι λίγο παρεξηγημένη; Η αλήθεια είναι ότι η συχνότερα χρησιμοποιούμενη έννοια είναι κακόσημη. Φιλαυτία, εγωκεντρισμός. Πράγματι, η υπερβολική προσήλωση στον εαυτό μας δεν είναι άλλο παρά ένα κώλυμα, που μας εμποδίζει να συνυπάρξουμε αρμονικά μέσα στην κοινωνία. Και η …
Όσο έχω ελπίδα θα συνεχίσω να παραδίδω την ψυχή μου σε ένα χαρτί και ένα μολύβι Όσο έχω ελπίδα θα συνεχίσω να απολαμβάνω τη μυρωδιά των λουλουδιών, της βροχής και της θάλασσας.. Όσο έχω ελπίδα θα λούζομαι με σύννεφα Όσο έχω ελπίδα θα αγναντεύω για ώρες τον ουρανό και μέσα του θα χάνονται όλοι οι …
Ανοίγεις τα μάτια σου και βλέπεις σκοτάδι. Τι έγινε; Πού είμαι; Τι κάνω εγώ εδώ; Αυτά είναι τα πρώτα ερωτήματα που σου περνάνε από το μυαλό. Προσπαθείς να αντιληφθείς το χώρο γύρω σου, όμως το σκοτάδι τα κάνει όλα να φαίνονται ίδια. Ψάχνεις να βρεις τους γνωστούς σου ή έστω κάποιον να σε βοηθήσει. Αρχίζεις …
Και κάπως έτσι, λοιπόν, ένα ακόμη καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του. Θυμάσαι όλες τις όμορφες και ιδιαίτερες στιγμές που σου έφερε, την ελευθερία και την ανάσα που πήρες χάρη σε αυτό. Σε τρομάζει η παγίδα της συνήθειας που ξέρεις ότι ακολουθεί. Παρακαλάς να μη σε καταπιεί, να μην κρατάς την ανάσα σου για έναν ακόμη …
