Το “Τά πάντα ῥεῖ” αποτελεί μια φράση που χρεώνεται στον προσωκρατικό φιλόσοφο Ηράκλειτο. Ένας στοχαστής που έχει χαρακτηριστεί ως ο σκοτεινός φιλόσοφος για τον αινιγματικό χαρακτήρα του. Είναι γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει κάνει άλματα προόδου στην πάροδο του χρόνου. Ένα από αυτά μάλιστα είναι και επιστήμη της βιολογίας και της Ιατρικής. Μέσα σε 150 χρόνια ο μέσος όρος ζωής από τα 35 έτη, που ήταν στην Ευρώπη το 1870, σήμερα είναι λίγο πάνω από 80.
Στα ασφαλιστικά συστήματα, παγκοσμίως, αυτό δεν πολύ αρέσει. Τείνουν να καταρρέουν, και τα κράτη έχουν ξεκινήσει να κρούουν τον κώδωνα του κίνδυνου για τις μελλοντικές συντάξεις. Νομίζω γίνεται πλέον εύκολα αντιληπτό ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να κάνουν το δικό τους κουμάντο-κομμάτι σχετικά με τα οικονομικά τους και την σύνταξή τους. Είναι όμως αυτό εφικτό για κάποιον ο οποίος ειδικεύεται σε άλλα επιστημονικά πεδία πέραν των οικονομικών;
Φυσικά, ο χρηματοοικονομικός αλφαβητισμός, αποτελεί μια πολύ σημαντική έννοια που κατά την προσωπική μου άποψη θα πρέπει να διδάσκεται σαν μάθημα στο σχολείο. Δεν νοείται εν έτει 2021 να μην γνωρίζουμε τους όρους της αποταμίευσης και της επένδυσης, δεν νοείται να χρησιμοποιούμε την λέξη «παίζω» στο χρηματιστήριο και όχι την λέξη «επενδύω» στο χρηματιστήριο. Και δεν νοείται τελικά, το εισόδημα μας να αποτελείται από μόνο ένα κανάλι εσόδων (συνήθως μισθό,) και αν αύριο συμβεί κάτι και χάσουμε αυτόν τον μισθό, να βρεθούμε σε δεινή θέση.
Πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουμε να βάλουμε το χρήμα να εργαστεί για εμάς και όχι εμείς για το χρήμα. Στην Αμερική το λένε Financial Freedom και στην Ελλάδα σε ελεύθερη μετάφραση θα λέγαμε ότι διαθέτεις τόσες αποταμίευσεις και επενδυτικά προϊόντα, που δεν χρειάζεται να δουλεύεις από ανάγκη αλλά από επιλογή. Ας προσπαθήσουμε να μην ανήκουμε στο 85% των ανθρώπων που μισούν την δουλεία στην οποία περνάνε κοντά το 1/3 της ζωής τους. Ίσως έτσι καταφέρουμε να βρεθούμε πιο κοντά στην αρετή και στην ευτυχία.