Σου εύχομαι να φοβάσαι
Και το πιο επίφοβο; Να μη φοβάσαι Μα τι λες τώραΕγώ δε φοβάμαιΚαι; Είναι επειδή τα έχεις όλακαι δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς; Ή είναι επειδή δεν έχεις τίποτα για να χάσεις;
Και το πιο επίφοβο; Να μη φοβάσαι Μα τι λες τώραΕγώ δε φοβάμαιΚαι; Είναι επειδή τα έχεις όλακαι δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς; Ή είναι επειδή δεν έχεις τίποτα για να χάσεις;
Η Ελλάδα χάνει τα παιδιά της Μάλιστα κυρία μουΈτσι ακούωΕπειδή φεύγουν αλλού να μορφωθούν; Μάλιστα κυρία μου Έτσι ακούωΚαλά, και δε γυρνάνε ποτέ;Δε ξέρω κυρία μουΠολλά ακούω Άμα γυρνάνε πάντωςΗ Ελλάδα δε χάνει τα παιδιά τηςΗ Ελλάδα δανείζει τα παιδιά της Καλά τα λέτε κυρία μουΑλλά αυτό δε το ακούωΚαι αυτά τα παιδιά που φεύγουν …
Here comes one of those times when I decide to express my thoughts in writing. Taking advantage of the so-called, so-hated, and so-loved social media I wanted to share a friendly “piece of mind”. This time the topic is addiction. Or actually, the “need for more”. Imagine you ate the exact same food every day; …