Κατά την ησιόδεια ερμηνεία, η δημιουργία του κόσμου βασίζεται σε μία θεϊκή τριάδα.
Το Χάος, τη Γαία και τον Έρωτα. Το Χάος προϋπάρχει των άλλων δύο συμβολίζοντας το άπειρο του σύμπαντος. Η Γαία συμβολίζει την υλική πλευρά του κόσμου. Είναι ο “παντοτινός και ασφαλής τόπος των αθανάτων” αλλά και μητέρα όλων των θνητών. Τέλος, ο Έρως συμβολίζει την δημιουργία και δεν έχει παιδιά, αλλά επιδρά στα άλλα στοιχεία με σκοπό τη γέννηση.
Εν αρχή ήν το χάος, με παιδιά το Έρεβος και την Νύχτα. Οι δύο αυτές οντότητες μετουσιώνουν την μάζα και την ενέργεια του σύμπαντος. Προέκυψαν χωρίς την βοήθεια του Έρωτα και παρ’ όλο που δίνουν υφή στο Χάος, το αφήνουν ασταθές. Το ‘Ερεβος είναι το σύμβολο της σιωπής και του άδυτου της νύχτας. Σε μία άλλη ερμηνεία του, ο Ησίοδος περιγράφει το Έρεβος σαν το πιο σκοτεινό μέρος του Άδη, ενώ σε άλλες θρησκείες είναι ο χώρος που χωρίζει τους δύο κόσμους. Η αδελφή του, η Νύχτα είναι ήρεμη και γαλήνια ενώ φυλάει όλα τα όνειρα. Με τη βοήθεια του Έρωτα γέννησε τον Αιθέρα και την Ημέρα.
Εν αρχήν ην το χάος. Από το χάος προκύπτει η τάξη. Από τη νύχτα προκύπτει το φως. Τα ζευγάρια αυτά είναι αλληλοεξαρτώμενα και συμπληρωματικά. Όπως τη νύχτα τη διαδέχεται η μέρα, έτσι και το χάος σου με μαθηματική ακρίβεια θα βρεί την τάξη του.
Και ο Έρως;
Ο Έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη. Χωρίς αυτόν η πρωταρχική τριάδα δεν θα έπλαθε τον κόσμο, τους θεούς και τη ζωή. Ο λόγος που είναι φτερωτός είναι γιατί είναι άπιαστος. Πάνω που νομίζεις ότι τον έχεις πιάσει, σου ξεγλιστράει. Ο Έρωτας δεν έχει ταίρι ούτε τον ενδιαφέρει αν βρίσκεσαι σε χάος ή σε τάξη. Είναι μοναχικός και του αρέσουν τα παιχνίδια. Αν ρίξει ένα βέλος δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα ακολουθήσει και δεύτερο. Ο έρωτας ενώνει, μεταλλάσσει και μεταμορφώνει αυτό που φαίνεται. Αρκεί να μην τον ψάχνεις γιατί θα σε απογοητεύσει. Εκείνος θα σε βρεί και τότε όλο το χάος σου θα έχει και πάλι νόημα.
*Το κείμενο βασίζεται στη “Θεογονία” του Ησίοδου, ένα επικό ποίημα που αναλύει την καταγωγή των αρχαίων Ελλήνων θεών.
Comments are closed.